katalog „Jacek Rykała — Raj utracony?”
rok wydania: 2007
format: 28 × 23 cm
objętość: 152 strony
nakład: 800 sztuk
oprawa: miękka ze skrzydełkami
reprodukcje kolorowe
j. polski/angielski
projekt graficzny i skład: Ewa Prażmowska-Bekiersz, Bartosz Skwarek
wydawca: Galeria Sztuki Współczesnej BWA w Katowicach
ISBN 978-83-88254-46-8
Spis treści:
Jacek Rykała
Roman Lewandowski „Mit i persona, czyli artysta w buduarach i przedsionkach pamięci”
„Skupienie, które daje konkret” Roman Lewandowski w rozmowie z Jackiem Rykałą
Malarstwo
Tadeusz Konwicki „Podszepty dzielnicy Sielec”
Maciej M. Szczawiński „Mitsou. Metafora melancholii”
Henryk Waniek „Jacek Rykała na orbicie prady”
Ola Wojtkiewicz „Zapach światła”
Maria Fiderkiewicz „Mityczna przygoda z pamięcią”
Magdalena Hniedziewicz „Czas powracający”
Izabella Gustowska „Podszepty dzielnicy Sielec”
Edoardo Sassi „Corriere della Sera”
Obiekty
Grafika
Teatr
„Dom przeznaczony do wyburzenia”
„Mleczarnia”
Biografia
Cena: 12,50 zł
Zapraszamy do księgarni!
Zamów książkę: ksiegarnia@bwa.katowice.pl
Jacek Rykała — Raj utracony? — wystawa retrospektywna wybitnego śląskiego artysty „Raj utracony?” Jacka Rykały to wystawa prezentująca przekrojowo prace z ostatnich 30. lat twórczości. Jacek Rykała (ur. 1950)...
Katalog-retrospektywa wybitnego śląskiego artysty. Prezentuje przekrojowo prace z ostatnich 30 lat twórczości.
„Jesienią 1977 roku miałem pierwszą wystawę indywidualną w bardzo prestiżowej wówczas Galerii Katowice ZAPAP-PSP, gdzie jej szef, malarz Igor Neugbauer prezentował najciekawszych artystów z całej Polski. Byłem więc dumny i szczęśliwy, gdy w rok po dyplomie otrzymałem od niego zaproszenie. Moja wystawa była 60. ekspozycją w Galerii i miałem szczęście, gdyż katalog, oczywiście czarno-biały, został wydrukowany, nie jak zawsze na podłym gazetowym papierze, a na kredzie, bowiem w drukarni zostało go trochę po rocznicy Rewolucji Październikowej. Kilka lat później BWA w Katowicach wydało mój pierwszy kolorowy katalog. We wstępie do niego profesor Andrzej Pietsch pisał:
‘…Więc raj utracony? Te z zaciekłą nieraz dosadnością malowane dokumenty zniszczenia, rozpadu, zamierania — to ten raj? Owe resztki użytecznych niegdyś przedmiotów, które teraz stanowią tworzywo obrazów Rykały, a kiedyś były częścią żywych jeszcze siedlisk — ale i wówczas, za życia — mizernych, biednych, dalekich od rajskich wspaniałości. Czyżby więc publicystyczna krytyka reliktów poprzedniej epoki? Te postacie — poćwiartowane deskowaniem ławek, przycięte kadrem starych ram okiennych, zagubione w zagraconych podwórkach — czy śnią o mieszkaniu z łazienką w bloku, czy o dotrwaniu swoich dni na starych śmieciach?’
Choć minęło tyle lat, dalej nie wiem…”
Jacek Rykała
fragment
